معراج نودز،آموزش،فروشگاه

کاشت موی طبیعی

افزایش ریزش و شمار افرادی که در مطب های متخصصان پوست و مو در جستجوی راه حلی برای داشتن موهای پرپشت هستند این روزها بازار کاشت موی طبیعی سر و.. را داغ کرده است. بهتر از قبل از استفاده از روش های مختلف کاشت موی سر در مورد انها اطلاعات کافی داشته باشید. کاشت مو چیست؟ درحال حاضرتنها راه درمان وترمیم موهای ازدست رفته استفاده از پیوندموی طبیعی است که این پیونددرنواحی مختلف ازجمله(سر – ابرو – ریش – سبیل –  نواحی اسکار) قابل انجام است . کاشت مواولین بار درسال 1939توسط پزشک ژاپنی آقای دکتر Dr.Okuda مطرح وسپس درسال 1959توسط پزشک آلمانی Dr.Orentreich عملی گردید. درسالهایی که گذشت تجارب وروش های متعددی موردآزمایش قرارگرفت ودرنهایت امروزه بابهرگیری ازتکنولوژی جدید از دسته های کوچکترمو موسوم به میکروگرافت (micrograft) استفاده می شودکه سبب نتایج رضایت بخش وظاهری طبیعی شده است وامری که تاچندی پیش حتی تصورش هم دشواربودامروزه تبدیل به یکی ازاعمال جراحی سرپایی وبسیار سبک شده است که برپایه برداشت سالم ریشه های موی شخص وکاشت آنها درنقاط مورد نظر استوار می باشد.

کلینیک تخصصی پوست ومو آراد

شماره تماس:07632254255 -09175930372 -09359312920 -09393199091



:: موضوعات مرتبط: ، اخبار معراج نیوز، مقالات پزشکی، اطلاعیه ها، ،
:: برچسب‌ها: آراد, درمانگاه, درمان بیماری پوستی, جراحی های پوستی, کاشت مو, آراد, fit,
نويسنده : قاسم محمودی مقدم


تفاوت سرماخوردگی و آنفولانزا در چیست؟

 

 


بیماری آنفولانزا, درمان سرماخوردگی

در اینجا با تفاوت های بین سرماخوردگی و آنفولانزا و علائم آن ها آشنا خواهید شد.
سرماخورده ام؟ یا آنفولانزا گرفته ام؟ هر دوی این بیماری ها در فصول سرد سال زیاد اتفاق می افتند، اما آیا به درستی می دانیم چه تفاوت هایی در این دو بیماری هست؟

 

علائم سرماخوردگی
سرماخوردگی معمولأ با سوزش و درد گلو آغاز می شود و با سرفه، آبریزش بینی و بعضی مواقع با خروج خلط ادامه پیدا می کند. البته گاهی مواقع کودکان سرماخورده دچار تب بالا نیز می شوند ولی تب به ندرت بزرگسالان را درگیر می کند. علائم بیماری تا 2 الی 3 روز شدید هستند و به تدریج خفیف می شوند. سرماخوردگی معمولأ بین 5 تا 7 روز طول می کشد ولی سرفه ناشی از آن ممکن است ادامه پیدا کند.

 

عامل سرماخوردگی چیست؟
ویروس “راینوویروس” از خانواده “پیکورناویروس ها” عامل اصلی سرماخوردگی است. همچنین ویروس های دیگری نیز مثل کوروناویورس، آدنوویروس، ویروس پاراآنفلوآنزا و ویروس سین‌سیشیال تنفسی، ممکن است باعث سرماخوردگی شوند. عفونت های باکتریایی نیز ممکن است به سرماخوردگی اضافه شوند که در این صورت علائم بیماری شدیدتر و دوره آن طولانی تر خواهد بود. در این مواقع ممکن است عفونت سینوس ها (سینوزیت)، گلو (فارنژیت) یا گوش (اتیت) را درگیر کند.

 

فقط پزشک می تواند تفاوت سرماخوردگی ویروسی و میکروبی را تشخیص دهد. با تجویز پزشک ممکن است آنتی بیوتیک نیز برای درمان لازم باشد. در این خصوص حتمأ لازم است که اقدام به خود درمانی و مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک نکنیم.

 

عامل بیماری آنفولانزا و تفاوت آن با سرماخوردگی

بیماری آنفولانزا با سرماخوردگی فرق دارد چون ویروس هایی که باعث آن می شوند از خانواده متفاوتی هستند. آنفولانزا توسط ویروس های خانواده ” ارتومیکسو ویروس ها” ایجاد می شود که به سه گروه (A,B,C) تقسیم می شوند.

 

علائم آنفولانزا
تب، تعریق، سردرد، درد عضلات و مفاصل، گلو درد و گرفتگی بینی از علائم آنفولانزا هستند. برخی از انواع آنفولانزا مانند نوع خاصی از ویروس آنفولانزای A که به آنفولانزای خوکی معروف است، ممکن است با اسهال و استفراغ نیز همراه باشد. آنفولانزا معمولأ بین 2 تا 7 روز طول می کشد.

 

ممکن است آنفولانزا در کودکان، سالمندان و کسانی که مشکلات قلبی – عروقی و یا تنفسی دارند، با عفونت ریه (پنومونی یا ذات الریه) همراه شود. چنین حالتی در افراد سالم کمتر دیده می شود.

 

باورهای نادرست در مورد سرماخوردگی و آنفولانزا
در مورد هر دوی بیماری های سرماخوردگی و آنفولانزا باورهای نادرستی وجود دارد. یکی از این باورهای نادرست، درمان آنتی بیوتیکی است که هیچ تأثیری بر روی ویروس سرماخوردگی و یا آنفولانزا ندارد، حتی مشکلات بیمار را بیشتر نیز می کند.

 

بیماری آنفولانزا, درمان سرماخوردگی

 

2 نکته در مورد آنتی بیوتیک ها قابل توجه است:
آنتی بیوتیک ها برای درمان باکتری ها، عفونت های قارچی، و تک یاخته های انگلی مؤثر هستند و هیچ گونه تأثیری بر روی ویروس ها ندارند. از این رو هرگز نباید برای درمان سرماخوردگی یا آنفولانزای ویروسی مصرف شوند.


مصرف بی رویه و خودسرانه آنتی بیوتیک باعث پدیده “مقاوت آنتی بیوتیکی” می شود، به این معنا که باکتری ها در اثر تماس زیاد با آنتی بیوتیک ها راه بی اثرکردن آن ها را یاد می گیرند و گویی آنتی بیوتیک در از بین بردن باکتری ناکارآمد می شود.
بنابر آمار رسمی، مصرف آنتی بیوتیک در ایران 16 برابر استاندارد جهانی است.

 

یکی دیگر از باورهای نادرست در مورد سرماخوردگی و آنفولانزا این است که قرار گرفتن در معرض هوای سرد باعث بروز این بیماری ها می شود. در حالی که عامل این بیماری ها ویروس است و ربطی به هوای سرد ندارد. به عبارتی در تابستان هم احتمال ابتلا به این 2 بیماری وجود دارد.

 

پس دلیل شیوع زیاد این بیماری ها در زمستان چیست؟

در فصول سرد مدارس باز می شوند و کودکان در تماس نزدیک با هم هستند، در نتیجه انتقال بیماری بین کودکان و سپس به خانواده ها و جامعه بیشتر می شود.
در زمستان و پاییز مردم تمایل بیشتری دارند که در فضاهای سرپوشیده بمانند، همین مسئله عامل تسریع انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر است.
ویروس هایی که آنفولانزا و سرماخوردگی را تولید می کنند، در هنگامی که رطوبت هوا کم است یعنی در پاییز و زمستان بهتر و بیشتر زنده می مانند.
در فصول سرد، مخاط بینی و دهان خشک تر است، این مسئله در انتقال ویروس به بدن نقش مهمی دارد.

 

عوامل مؤثر در بیماری ها
سن: کودکان و افراد مسن بیشتر سرما می خورند چون سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف تر است و دانش و توانایی کمتری برای مراقبت از خود در برابر بیماری دارند.

 

کم خوابی و استرس: کم خوابی و استرس سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کنند و فرد را در معرض انواع بیماری ها قرار می دهند.

 

دخانیات: سیگار و قلیان چه برای خود شخص مصرف کننده و چه برای اطرافیان او خطر ابتلا به انوع بیماری ها افزایش می دهد چون سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند.

 

آلرژی: سرماخوردگی و آلرژی دارای علائم مشترکی مثل سوزش گلو و آبریزش بینی هستند. تأثیری که آلرژی بر روی بینی و گلو می گذارد باعث می شود آن ها بیشتر در معرض خطر سرماخوردگی و آنفولانزا قرار بگیرند.



:: موضوعات مرتبط: مقالات پزشکی، ،
نويسنده : قاسم محمودی مقدم


آسم را بهتر بشناسیم

مطمئنا شما هم بارها با كسانی روبه‌رو شده‌اید كه در مواقع خاص دچار تنگی نفس می‌شوند. شاید بارها از خود پرسیده‌اید چطور این بیماری را می‌توان درمان یا از آن پیشگیری كرد.

 

این بیماری بسیار شایع است و در خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود. عوامل مختلفی در ایجاد و پایداری بیماری آسم نقش دارند. 

 

هر چند وراثت یكی از جنبه‌های مهم آسم است، ولی

 



:: موضوعات مرتبط: مقالات پزشکی، ،
:: برچسب‌ها: آسم, بیماری ها, هلال احمر, امداد,
نويسنده : قاسم محمودی مقدم


بانداژ

 براي نگهداري پانسمان روي زخم از باند استفاده مي‏شود. اين عمل را باندپيچي يا بانداژ مي‏گويند . 
انواع باند :
باند نواري :
باند سه گوش:
باند كراواتي : ( Cravat ) :
باندكشي:
اصول كلي در بانداژ :
•جهت باندپيچي ، هميشه مصدوم را در وضعيت نشسته يا خوابيده قرار داده و خودتان نيز در مقابل او قرار گيريد.
• قبل از باندپيچي ابتدا عضو مورد نظر را در وضعيت مناسب قرار داده ، سپس باندپيچي كنيد. مثلاً در شكستگي استخوان بازو و ساعد بايد بازو با ساعد را در حالت قائمه ( 90 درجه) قرار داده ، سپس باندپيچي صورت گيرد. اگر از اول آن را به شكل مستقيم و افقي باندپيچي كنيد و پس از خاتمه كار آن را به صورت قائمه درآوريد ، اختلال در گردش خون ساعد و دست و عوارض جدي ايجاد مي‏شود.

• تمام قسمت‏هاي پانسمان را با باند بپوشانيد.
•نبايد باندپيچي آنچنان محكم بسته شود كه جريان خون در عضو مختل شود. بايد تا حدي بسته شود كه پانسمان جابجا نشود. هميشه از بيمار سوال كنيد كه تا چه حد فشار باند را به راحتي تحمل مي‏كند.

•نبايد پانسمان را آنچنان شل بست كه پانسمان را ثابت ننموده و خونريزي متوقف نشود.


•در باندپيچي دست و پا ، نوك انگشتان آزاد بمانند تا بتوان نحوه گردش خون را ارزيابي كرد.


•تمام قسمت‏هاي پانسمان را با باند بپوشانيد.


•در باندپيچي دست و پا بهتر است شروع بانداژ از قسمتهاي باريك به پهن باشد تا بانداژ از استحكام كافي برخوردار باشد و از قسمتهاي انتهايي به طرف بالا بانداژ گردد تا خون در اندام باندپيچي شده تجمع نيابد.


•اگر منظور و هدف باندپيچي قطع خونريزي است، بايد محل گرة باندپيچي روي پانسمان باشد و در شرايط ديگر روي قسمت سالم نيز مي‏توان گره زد.


•قبل از باندپيچي دستبند و بازوبند را بايد خارج كرد. به دليل بروز ورم بعدي ممكن است اين اجسام گردش خون را مختل نمايند.


•جهت مهار خونريزي مي‏توانيد از باندپيچي فشاري استفاده كنيد. در اين شرايط از تعدادي گاز فشرده مي‏توانيد استفاده كنيد.


•پس از اتمام باندپيچي ، انتهاي باند را با گره ، سنجاق قفلي و يا چسب ثابت نماييد .


•حتي‏الامكان از مصرف باندكشي روي زخم‏ها خودداري شود. چون امكان وارد آمدن فشار كنترل نشده به عروق و قطع جريان خون وجود دارد.

•در باندپيچي نواري ، هر حلقه بايد دو سوم حلقة ماقبل خود را بپوشاند.

•روزانه چند بار باندپيچي را كنترل كنيد. ممكن است بر اثر ازدياد ورم عضو، باندپيچي تنگ و سفت شده باشد.

• هرگز زخم را به طور مستقيم باندپيچي نكنيد. ابتدا روي زخم گاز استريل قرار داده و پانسمان كرده، سپس باندپيچي كنيد.

•هرگز روي برجستگي‏هاي استخوان گره نزنيد و باند را بر نگردانيد. امكان باز شدن و لغزيدن گره و باندپيچي وجود دارد.
•رنگ پريدگي و يا سياه شدن پوست اطراف بانداژ ، سرد شدن و احساس گزگز و مور مور و درد در پايين ناحية باندپيچي نشان دهندة سفت بودن باندپيچي بوده و بايد فوراً باندپيچي را باز كرده و مجدداً بانداژ نمائيد .

•وضعيت گردش خون را ارزيابي كنيد. براي اين كار ابتدا يكي از ناخن‏‏هاي اندام باندپيچي شده را فشار داده تا كاملاً سفيد شود. وقتي فشار را قطع مي‏كنيد، زير ناخن بايد سريعاً به رنگ صورتي درآيد. اين موضوع نشانگر كفايت گردش خون است. اگر ناخن‏ها سفيد يا آبي باقي مانده و يا انگشتان به صورت غيرعادي سرد باقي بمانند ، نشانگر سفت بودن باندپيچي است و بايد باز شود. اگر در اندام آسيب ديده نتوان نبض‏ها را حس كرد، انسداد توسط باندپيچي مطرح است. 



:: موضوعات مرتبط: مقالات پزشکی، ،
نويسنده : قاسم محمودی مقدم


سوختگی

طبقه‌بندی و ارزیابی سوختگیها

جهت بررسی یک مصدوم دچار سوختگی ابتدا جراحت سوختگی وی را طبقه بندی کرده و سپس به ارزیابی آن مشغول می‌شویم. برای ارزیابی شدت یک سوختگی و ارائه درمان موثر لازم است که علت سوختگی را بدانیم و با عوارض و عواقب شاخص هر نوع سوختگی آشنا باشیم. سوختگیها را می‌توان به سه روش طبقه بندی و ارزیابی کرد:

· بر اساس عامل و منبع ایجاد سوختگی

· بر اساس درجه سوختگی

· بر اساس شدت سوختگی

هر سه مورد بالا در تعیین میزان فوریت‌دار بودن درمان سوختگی و نوع مراقبتهای اورژانسی که یک فرد سوخته نیاز دارد، اهمیت دارند.

عامل و منبع ایجاد سوختگی

سوختگیها را می‌توان بر اساس عامل ایجاد کننده آن ( مثلاً شیمیایی ، الکتریکی ، حرارتی ، نورانی و تشعشعی) طبقه‌بندی کرد. در نظر گرفتن منبع ایجاد سوختگی (مثلا ً اسید کلریدریک ، جریان برق متناوب و ...) طبقه‌بندی را اختصاصی‌تر می‌کند.

سوختگی ناشی از آتش

در سوختگی با آتش نکته مهم سوختگی مسیر تنفسی و مسمومیت با منو اکسید کربن باید مورد توجه قرار گیرد.

سوختگی شیمیایی

تماس با برخی مواد شیمیایی مانند اسیدها ، بازها یا قلیاهایی همچون سود سوزآور یا مواد سفید کنند قوی ، حلالها و مواد رنگبر قوی سبب سوزش و صدمه به پوست می‌شود. سوختگی با مواد قلیایی از اسیدها خطرناکتر است چون در پوست بیشتر نفوذ می‌کند و مدت طولانیتری فعال باقی می‌مانند. در اینجا مهمترین کار این است که فورا محل سوخته را زیر شیر آب بگیرید.

سوختگی با مایعات جوش

در این موارد آسیبهای بافتی به سرعت روی می‌دهد. سریعترین کاری که در این موارد باید انجام داد کاهش درجه حرارت است. سرد کردن ممکن است شدت ضایعه را بسیار کم کند و به سرعت سبب کاهش درد می‌شود. نکته مورد توجه این است که در سوختگی با قیر ، هرگز قیر را بر ندارید و فقط محل سوختگی را بلافاصله با آب سرد خنک کنید.

سوختگی الکتریکی

در این نوع سوختگی اگر چه ممکن است اثر سوختگی بر روی پوست به صورت یک ناحیه کوچک باشد ولی آسیب وارد بر بافتهای زیر پوست می‌تواند بسیار وسیع باشد.

سوختگی ناشی از اشعه

توسط دو نوع اشعه خورشید و تشعشات اتمی سوختگی ایجاد می‌گردد. در مورد تشعشات اتمی ابتدا محافظت خود امدادگر از خطر تشعشات و ثانیا رفع آلودگی مصدوم مد نظر قرار می‌گیرد.


از چپ به راست سوختگیهای درجه 1، 2 و3



درجه سوختگی

سوختگیهای پوست را می‌توان به دو دسته با ضخامت نسبی و تمام ضخامت نیز طبقه‌بندی کرد. در سوختگیهای با ضخامت نسبی اپیدرم ، یا اپیدرم و قسمت فوقانی درم درگیر می‌شوند، و به بافتهای زیرین آسیبی وارد نمی‌شود. سوختگیهای تمام ضخامت علاوه بر درم و اپیدرم به لایه‌های زیر پوستی نیز آسیب می‌رسانند. هر دو این سوختگیها را می‌توان با سیستم دیگری که درجه نامیده می‌شود به انواع درجه یک ، درجه دو و درجه سه تقسیم بندی کرد که خفیفترین نوع آن سوختگی درجه یک است. سوختگیهای درجه یک و دو از نوع با ضخامت نسبی و درجه سه از نوع تمام ضخامت هستند.

سوختگی درجه یک

سوختگی سطحی خفیفترین نوع سوختگی است که فقط لایه خارجی پوست یعنی اپیدرم را درگیر می‌کند. علل آن سوختگی ناشی از شعله ملایم است.

سوختگی درجه دو

سوختگی با شدت متوسط است که فقط اپیدرم و قسمتی از درم (اما نه همه درم) را مبتلا می‌کند و به بافتهای زیرین آسیبی نمی‌رساند. این نوع سوختگی مانند سوختگی درجه یک از نوع با ضخامت نسبی است.

سوختگی درجه سه (سوختگی تمام ضخامت

در سوختگی درجه سه تمام ضخامت پوست ، یعنی اپیدرم و درم ، تخریب می‌شود و حتی ممکن است آسیب عمیق‌تر شده و بافتهای زیر پوستی (چربی ، ماهیچه و استخوان) را نیز درگیر کند. گاهاً تمایز سوختگی درجه سه از سوختگی درجه دو مشکل می‌باشد؛ با این وجود ناحیه سوختگی در نوع درجه سه معمولاً سیاه رنگ و یا خشک و سفید است اما در نوع درجه دو قرمز و مرطوب بوده و ظاهر عرق کرده دارد.

شدت سوختگی

شرایط آسیب ، علت سوختگی ، محل و شکل سوختگی ، وسعت ، سن مصدوم ، محل آن و وجود ضایعات همراه از جمله معیارهایی هستند که در تعیین شدت یک سوختگی بکار می‌روند.

کمکهای اولیه و امداد

سوختگی

مبحث سوختگیها یکی از مباحث عمده و مهم برای انسانها می باشد چون برای افرادی که به کوه میروند اگر با سوختگی معمولی درست برخورد نکنند باعث مشکلات و عوارض بیشتری خواهد شد.

سوختگی به سه نوع درجه 1 ـ 2 و 3 از نظر سطح و عمق نفوذ تقسیم می شود و کلی تر آن از نظر نوع ماده سوزنده به مواد شیمیایی و برق هم می توان مجزا نمود ولی از نظر کلی در اکثر سوختگیها پوست که تنها عضو منفرد بدن می باشد از بین می رود اگر سوختگی در حدی باشد که فقط پوست صورتی یا قرمز رنگ شود و به لایه های زیرین پوست صدمه ای وارد نشود یعنی فقط لایه اپیدرم را تحت الشعاع قرار دهد به آن سوختگی درجه یک گویند مانند آفتاب سوختگی سطحی یا با جسم داغ که در این شرایط می توان در زیر آب سرد یا ظرفی از آب سرد قرار داد تا درجه دمای آن کاهش پیدا کرده و نیازی به پانسمان یا کمکهای اولیه ضروری ندارد اما اگر عامل سوزاننده از لایه اولیه پوست بگذرد یعنی میزان گرما در سطحی باشد که آبهای میان بافتی را بخار کرده سپس به سطح هوا برخورد نموده و باعث متورم شدن مزودرم می شود که اصطلاحاً تاول شکل می گیرد که کمکهای اولیه در این مورد سرد کردن عضو در مرحله اول سپس به اندازه تاول که کوچکتر از cm 3 می باشد یا اینکه در کدام نقطه از بدن وجود دارد کف پا یا نقاطی که خود از بین می روند با دانستن این موضوعات آنهایی که کوچک و در نقاط خواصی نیستند را از بین نمی بریم و با پانسمان خشک و کمی پماد سوختگی پانسمان می نمائیم اما اگر می بایست از بین ببریم نخست به مصدوم خود اطمینان می دهیم که از بین بردن آن به صلاح وی میباشد و هیچگونه دردی ندارد سپس با سوزن تمیز و استریل شده ای و تمیز کردن پوست روی تاول و اطراف آن را سوراخ کرده مایعات داخل آن را تخلیه می نماییم. یادآور می شود که پوست را به صورت کامل از بین نمی بریم که تا زمانی که پوست جدید بوجود می آید محافظی برای بدن باشد سپس آنرا استریل می نماییم با پماد سوختگی آغشته نموده سپس پانسمان می نماییم. در صورتی که میزان سوختگی به حدی باشد که پوست به لایه آندودرم رسیده و گوشت و پوست زغالی رنگ شده است سوختگی درجه سه نامیده می شود. دراین مورد هم نخست سرد کردن عضو به نظر می رسد. 3 نکته را باید حتماً مدنظر داشته باشیم یک چون پوست از بین رفته اولاً باید از آبی که برای سرد کردن استفاده می کنیم تمیز و عاری از میکروب باشد و دوماً باید لباسهایی که به تن مصدوم چسبیده را جدا نکنیم تا رسیدن به مرکز درمانی و سوماً به یاد داشته باشیم که مصدوم فوق ممکن است دچار مشکلات دیگری مانند شکستگی و یا موارد دیگر باشد و درست حمل شود سپس اگر در مرکز درمانی بودیم باید بدانیم که مایعات بدن کاهش پیدا کرده و باید حتماً از سرم استفاده نمائیم و همزمان با برداشتن کلیه مواد سوخته شده اعم از پوست گوشت و تمیز کردن و استریل نمودن کامل آن با زدن پماد سوختگی با گاز وازلینه (گاز مخصوص سوختگی) که قهوه ای رنگ می باشد پانسمان نماییم.

سوختگی با مواد شیمیایی : برخی از مواد شیمیایی هم می توانند در عمق پوست نفوذ کرده و دچار گرمای زیاد و از بین رفتن آن شوند و کمکهای اولیه برای این نوع سوختگی در جریان آب روان قرار دادن عضو می باشد. حداقل بین 5 تا 10 دقیقه تا کل مواد شیمیایی شسته شود و از بین رود سپس پانسمان انجام می گیرد.

سوختگی نوعی جراحت پوست یا غشاهای مخاطی ( مثل پوشش دهان ، معده ، ملتحمه و مجاری هوایی) است که در اثر گرمای بیش از حد ، سرمای بیش از حد ، مواد شیمیایی و جریان الکتریکی ایجاد می‌شود. جراحت سوختگی می‌تواند از این فراتر رود و ساختمانهای زیر پوست مثل ماهیچه‌ها ، استخوانها ، اعصاب و رگهای خونی را نیز گرفتار کند. 



:: موضوعات مرتبط: مقالات پزشکی، ،
:: برچسب‌ها: سوختگی, درجه یک, درمان سوختگی, انواع سوختگی,
نويسنده : قاسم محمودی مقدم


صفحه قبل 1 صفحه بعد